Koniec darmowych wizyt w NFZ. Po 30 dniach lekarz wystawi rachunek

Koniec darmowego leczenia w NFZ po 30 dniach – co warto wiedzieć?

Darmowa opieka medyczna w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ) wydaje się dla wielu Polaków naturalnym prawem. Jednakże mało kto zdaje sobie sprawę, że dostęp do tych świadczeń może wygasnąć już 30 dni po ustaniu obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego. Osoby, które zmieniają pracę, zawieszają działalność gospodarczą czy korzystają z urlopu bezpłatnego, mogą nagle stracić prawo do bezpłatnych wizyt u lekarza i refundowanych leków.

NFZ przypomina, że jeśli pacjent nie dopełni formalności pozwalających na odzyskanie prawa do świadczeń, zmuszony będzie płacić za leczenie z własnej kieszeni. Dlatego warto znać sytuacje, w których traci się darmową opiekę zdrowotną, oraz dowiedzieć się, jak odzyskać do niej dostęp.

Kiedy dokładnie wygasa prawo do usług finansowanych przez NFZ?

Fundusz zdrowia wyznacza trzy główne sytuacje, w których prawo do bezpłatnej opieki z NFZ ustaje po 30 dniach od zakończenia ubezpieczenia zdrowotnego:

1. Zakończenie stosunku pracy – dotyczy to zarówno umów o pracę, jak i innych form zatrudnienia.
2. Zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej pozarolniczej – przedsiębiorcy, którzy przestaną opłacać składki zdrowotne, tracą uprawnienia do świadczeń.
3. Urlop bezpłatny lub inne przerwy w zatrudnieniu – podczas urlopu bez wynagrodzenia pracownik nie jest objęty obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym.

W każdej z tych sytuacji obowiązuje 30-dniowy termin na reakcję, gdyż po jego upływie dostęp do świadczeń NFZ zostaje zawieszony. Wielu pacjentów dowiaduje się o tym dopiero w momencie, gdy w przychodni lub aptece musi pokryć koszty z własnej kieszeni.

Wyjątkowe sytuacje – nie wszyscy tracą prawo po 30 dniach

Istnieją jednak wyjątki od reguły 30 dni. NFZ wyróżnia grupy osób, które mogą korzystać z bezpłatnej opieki dłużej, mimo ustania obowiązkowego ubezpieczenia:

• Absolwenci szkół ponadpodstawowych – mają prawo do świadczeń przez 6 miesięcy od ukończenia nauki.
• Absolwenci szkół wyższych i doktoranckich – dostęp do opieki trwa 4 miesiące po zakończeniu studiów.
• Osoby z zawieszonym prawem do renty socjalnej – mogą korzystać z ubezpieczenia do 90 dni po jego wygaśnięciu.
• Członkowie rodziny ubezpieczonego – zgłoszeni na ubezpieczenie przez osobę ubezpieczoną, nawet jeśli sami nie mają obowiązkowego ubezpieczenia, zachowują prawo do świadczeń.

Dzięki tym wyjątkom osoby kończące edukację, renciści oraz członkowie rodzin mają dodatkowy czas na dopełnienie wymaganych formalności i nie pozostają bez opieki zdrowotnej.

Jak łatwo sprawdzić status ubezpieczenia w NFZ?

Elektroniczna Weryfikacja Uprawnień Świadczeniobiorców (eWUŚ) to system, który umożliwia szybkie sprawdzenie, czy dana osoba jest objęta ubezpieczeniem zdrowotnym. Korzysta on z baz danych ZUS i KRUS, a dostęp do niego mają lekarze, rejestracje przychodni oraz pacjenci. Weryfikując swój status w eWUŚ, można uniknąć przykrych niespodzianek podczas wizyty u lekarza lub przy odbiorze leków refundowanych.

Jak odzyskać prawo do bezpłatnej opieki? Dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne

W przypadku utraty prawa do świadczeń w NFZ istnieje możliwość jego odzyskania poprzez dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne. Proces ten przebiega według następujących kroków:

1. Zgłoszenie się do oddziału wojewódzkiego NFZ – należy wypełnić odpowiedni wniosek i podpisać dwie umowy, mając przy sobie dokument tożsamości oraz zaświadczenie potwierdzające ostatni okres ubezpieczenia (np. z pracy, działalności gospodarczej lub urzędu pracy).
2. Złożenie dokumentów w ZUS – niezbędne są druki ZUS ZZA (dla siebie) oraz ZUS ZCNA (dla członków rodziny).

Ile kosztuje dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne?

Podstawę wymiaru składki przy dobrowolnym ubezpieczeniu zdrowotnym stanowi miesięczny dochód deklarowany przez ubezpieczonego, który jednak nie może być niższy od przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z poprzedniego kwartału (wraz z wypłatami z zysku). Wysokość składki wynosi 9% podstawy wymiaru. Ponadto NFZ nakłada dodatkową opłatę za okresy przerw w ubezpieczeniu, które wynoszą:

• od 3 miesięcy do roku – co najmniej 20% podstawy wymiaru,
• powyżej 1 roku do 2 lat – 50%,
• powyżej 2 do 5 lat – 100%,
• powyżej 5 do 10 lat – 150%,
• powyżej 10 lat – 200%.

Dyrektor wojewódzkiego oddziału NFZ może w wyjątkowych przypadkach odstąpić od pobrania tej opłaty lub rozłożyć ją na raty.

Dlaczego nie warto zwlekać z odzyskaniem ubezpieczenia?

Brak ważnego ubezpieczenia zdrowotnego niesie za sobą ryzyko konieczności samodzielnego pokrywania kosztów wizyt lekarskich, badań czy zakupu leków. Najczęstsze powody utraty dostępu do świadczeń finansowanych przez NFZ to zmiana pracy, przerwa w prowadzeniu działalności gospodarczej oraz urlop bezpłatny. Dlatego tak ważne jest, aby na bieżąco kontrolować swój status w systemie eWUŚ i podejmować niezbędne działania, takie jak dobrowolne ubezpieczenie lub zgłoszenie się jako członek rodziny ubezpieczonego. Pozwala to uniknąć niepotrzebnych wydatków oraz stresu związanego z nagłą utratą dostępu do opieki medycznej. Źródło: Radiozet.pl